Laatste dag bij Hanukkah
Door: Jillin en Anne H.
Blijf op de hoogte en volg Sintermeertencollege
18 Juli 2014 | Ghana, Cape Coast
Dag 14
Door: Jillin en Anne H.
Gisteren hadden we om 8 uur ontbijt. Vandaag zou het een drukke dag worden, want we gingen 13 voedselpakketten uitdelen. Bepakt en bezakt, gepropt in 1 busje en 3 jeeps begon ons grote avontuur door het Afrikaanse land. Na een lange rit over hobbels en gaten en compleet door elkaar geshaked kwamen we aan bij het eerste huis. Echt een huis kon je het niet noemen, het was meer een klein hutje gemaakt van resthout en leem. In het hutje leefde een gezin bestaande uit 5 mensen, maar dit was er niet van af te zien. Er stond één bed, zonder matras, en overal lagen kleren en dit was dan ook het enige wat de mensen hadden. Het was duidelijk te zien dat deze mensen echt van dag tot dag moeten leven, want er was niks van eten te bekennen. Wel waren er veel dieren aanwezig. Toen hier een pakket werd uitgedeeld zag je echt hoe blij de mensen reageerde, dat gaf ook ons een blij gevoel. Na twee pakketten afgeleverd te hebben gingen we onze weg vervolgen, maar voordat we weg konden moest de jeep van Moses geduwd worden. Er waren genoeg sterke dames en heren aanwezig dus dat was snel gepiept. Onderweg kwamen we een klein gezinnetje tegen, een man en vrouw en 3 kindjes, we zagen dat deze mensen een voedselpakket heel goed konden gebruiken dus hebben we ook hier een pakket achterlaten, ook al was dit niet afgesproken. Daarna kwamen we langs een “school”, een schoolbord en een paar bankjes onder een boom. Er was wel een gezamenlijke ruimte bij om te schuilen voor de regen. Dit alles lag tussen een aantal hutjes. Dit was ook de plek waar de eerste twee kindjes van Hanukkah “gevonden” zijn.
Mariëtte en Moses waren gaan rondrijden in verschillende dorpjes en toen kwamen ze hier uit, ze hebben een meisje, met een grote en onverzorgde beenwond, en haar zusje meegenomen. Die wond was zo groot dat haar been geamputeerd moest worden. Ondertussen is ze al een volwassen dame geworden en kan ze nu redelijk goed lopen door middel van haar beenprothese die ze in Nederland heeft gekregen. Dit is een heel mooi voorbeeld van wat Mariëtte en Moses allemaal doen!
We hebben in dit dorpje 4 pakketten achtergelaten. Hierna zijn we verder gereden, maar helaas kon niet de hele groep mee want het bospad was te modderig en te smal voor het busje en één van de jeeps. We kamen met de overige 2 jeeps uit bij een kleine familie met een kind van 4 jaar, haar voetjes waren scheef gegroeid waardoor ze waarschijnlijk niet zou kunnen lopen. Mariëtte en Moses hebben met de familie gepraat en gezegd dat ze altijd welkom zijn bij Hanukkah, heel mooi! Ook aan deze familie hebben we een voedselpakket afgegeven.
Hierna zijn we weer met de hele groep verder gereden naar het volgende gezin. We konden niet met de jeeps helemaal tot bij hun komen, we hebben namelijk eerst een stuk door en onder een cassave-plantage heen moeten lopen. De kinderen van dit gezin verblijven vast bij Hanukkah en de ouders komen ze hier om de zoveel tijd opzoeken. De vader van de kindjes werkt op de plantage en verdient maar 2 Cedis per dag, dat is dus ongeveer 45 eurocent. Het was heel duidelijk dat ook zij dit voedselpakket heel goed konden gebruiken. Na hun blije en dankbare gezichten zijn we verder gereden naar de laatste bestemming. Hier woont een vrouw waarvan de man een aantal jaren geleden overleden is, de familie van de overleden man eiste de kinderen op maar zij wilde haar kinderen niet afstaan. Ze heeft toen hulp gekregen van Hanukkah. Zij hebben voor haar een nieuw huisje gebouwd en de kinderen verblijven in Hanukkah. Helaas was ze niet thuis maar ze komt regelmatig langs en dan krijgt ze het pakket alsnog mee.
Na deze mooie en bijzondere ervaringen kwamen we weer na een wilde rit aan bij de “Circle of life school”. Hier stond weer een lekkere lunch voor ons klaar, pompoensoep uitgekozen door Laura B. en Simon. Daarna was het tijd om onze reistassen alvast in te pakken, gelukkig gingen de tassen beter dicht dan in het begin, een hele opluchting voor de meeste van ons!
Toen een deel al ingepakt was kregen we een workshop van onze fantastische kokkin, deze workshop bestond uit fufu maken en natuurlijk ook proeven. De meeste vonden het wel lekker maar het was niet hun favoriete gerecht. Voor sommige misschien een geluk dat we dit niet als avondeten kregen. Op het menu van onze laatste avondmaal stond een heerlijke pasta met een omelet en natuurlijk weer een frisse fruitsalade. Nadat de buikjes weer gevuld waren was het toch echt tijd voor het afscheidsfeestje. We hebben met de kinderen gedanst, ze hebben voor ons gezongen en ze hadden voor ons allemaal een mooie hand- of voetafdruk gemaakt zodat ze in Nederland toch nog een beetje bij ons zijn. Ook hebben Mariëtte en Jos een hele lieve film gemaakt met alle kindjes en “Mama’s” erin, en hebben we een fotoreportage via de beamer gekeken met schattige en ook lachwekkende foto’s erbij! Hierna hebben we in een grote kring een wensballon, deze had Britt meegenomen, opgelaten tijdens het zingen van ons reislied. Een heel mooi gebaar! Na dit mooie en lieve “feestje” was het toch echt tijd om afscheid te nemen van alle kindjes. Dit viel bij een aantal van de groep best zwaar, er zijn dus ook een aantal tranen gevloeid. We konden niet te lang meer met ze knuffelen want ze hadden de dag erna weer examens. Een aantal tranen verder zijn we weer terug gegaan naar de “Circle of life school” en was het ook voor ons tijd om naar bed te gaan, want we moesten de volgende morgen weer vroeg op voor een lange reis richting Cape Coast.
Dikke knuffels voor alle ouders, familie, vrienden en kennissen van de hele Ghana groep!
Door: Jillin en Anne H.
Gisteren hadden we om 8 uur ontbijt. Vandaag zou het een drukke dag worden, want we gingen 13 voedselpakketten uitdelen. Bepakt en bezakt, gepropt in 1 busje en 3 jeeps begon ons grote avontuur door het Afrikaanse land. Na een lange rit over hobbels en gaten en compleet door elkaar geshaked kwamen we aan bij het eerste huis. Echt een huis kon je het niet noemen, het was meer een klein hutje gemaakt van resthout en leem. In het hutje leefde een gezin bestaande uit 5 mensen, maar dit was er niet van af te zien. Er stond één bed, zonder matras, en overal lagen kleren en dit was dan ook het enige wat de mensen hadden. Het was duidelijk te zien dat deze mensen echt van dag tot dag moeten leven, want er was niks van eten te bekennen. Wel waren er veel dieren aanwezig. Toen hier een pakket werd uitgedeeld zag je echt hoe blij de mensen reageerde, dat gaf ook ons een blij gevoel. Na twee pakketten afgeleverd te hebben gingen we onze weg vervolgen, maar voordat we weg konden moest de jeep van Moses geduwd worden. Er waren genoeg sterke dames en heren aanwezig dus dat was snel gepiept. Onderweg kwamen we een klein gezinnetje tegen, een man en vrouw en 3 kindjes, we zagen dat deze mensen een voedselpakket heel goed konden gebruiken dus hebben we ook hier een pakket achterlaten, ook al was dit niet afgesproken. Daarna kwamen we langs een “school”, een schoolbord en een paar bankjes onder een boom. Er was wel een gezamenlijke ruimte bij om te schuilen voor de regen. Dit alles lag tussen een aantal hutjes. Dit was ook de plek waar de eerste twee kindjes van Hanukkah “gevonden” zijn.
Mariëtte en Moses waren gaan rondrijden in verschillende dorpjes en toen kwamen ze hier uit, ze hebben een meisje, met een grote en onverzorgde beenwond, en haar zusje meegenomen. Die wond was zo groot dat haar been geamputeerd moest worden. Ondertussen is ze al een volwassen dame geworden en kan ze nu redelijk goed lopen door middel van haar beenprothese die ze in Nederland heeft gekregen. Dit is een heel mooi voorbeeld van wat Mariëtte en Moses allemaal doen!
We hebben in dit dorpje 4 pakketten achtergelaten. Hierna zijn we verder gereden, maar helaas kon niet de hele groep mee want het bospad was te modderig en te smal voor het busje en één van de jeeps. We kamen met de overige 2 jeeps uit bij een kleine familie met een kind van 4 jaar, haar voetjes waren scheef gegroeid waardoor ze waarschijnlijk niet zou kunnen lopen. Mariëtte en Moses hebben met de familie gepraat en gezegd dat ze altijd welkom zijn bij Hanukkah, heel mooi! Ook aan deze familie hebben we een voedselpakket afgegeven.
Hierna zijn we weer met de hele groep verder gereden naar het volgende gezin. We konden niet met de jeeps helemaal tot bij hun komen, we hebben namelijk eerst een stuk door en onder een cassave-plantage heen moeten lopen. De kinderen van dit gezin verblijven vast bij Hanukkah en de ouders komen ze hier om de zoveel tijd opzoeken. De vader van de kindjes werkt op de plantage en verdient maar 2 Cedis per dag, dat is dus ongeveer 45 eurocent. Het was heel duidelijk dat ook zij dit voedselpakket heel goed konden gebruiken. Na hun blije en dankbare gezichten zijn we verder gereden naar de laatste bestemming. Hier woont een vrouw waarvan de man een aantal jaren geleden overleden is, de familie van de overleden man eiste de kinderen op maar zij wilde haar kinderen niet afstaan. Ze heeft toen hulp gekregen van Hanukkah. Zij hebben voor haar een nieuw huisje gebouwd en de kinderen verblijven in Hanukkah. Helaas was ze niet thuis maar ze komt regelmatig langs en dan krijgt ze het pakket alsnog mee.
Na deze mooie en bijzondere ervaringen kwamen we weer na een wilde rit aan bij de “Circle of life school”. Hier stond weer een lekkere lunch voor ons klaar, pompoensoep uitgekozen door Laura B. en Simon. Daarna was het tijd om onze reistassen alvast in te pakken, gelukkig gingen de tassen beter dicht dan in het begin, een hele opluchting voor de meeste van ons!
Toen een deel al ingepakt was kregen we een workshop van onze fantastische kokkin, deze workshop bestond uit fufu maken en natuurlijk ook proeven. De meeste vonden het wel lekker maar het was niet hun favoriete gerecht. Voor sommige misschien een geluk dat we dit niet als avondeten kregen. Op het menu van onze laatste avondmaal stond een heerlijke pasta met een omelet en natuurlijk weer een frisse fruitsalade. Nadat de buikjes weer gevuld waren was het toch echt tijd voor het afscheidsfeestje. We hebben met de kinderen gedanst, ze hebben voor ons gezongen en ze hadden voor ons allemaal een mooie hand- of voetafdruk gemaakt zodat ze in Nederland toch nog een beetje bij ons zijn. Ook hebben Mariëtte en Jos een hele lieve film gemaakt met alle kindjes en “Mama’s” erin, en hebben we een fotoreportage via de beamer gekeken met schattige en ook lachwekkende foto’s erbij! Hierna hebben we in een grote kring een wensballon, deze had Britt meegenomen, opgelaten tijdens het zingen van ons reislied. Een heel mooi gebaar! Na dit mooie en lieve “feestje” was het toch echt tijd om afscheid te nemen van alle kindjes. Dit viel bij een aantal van de groep best zwaar, er zijn dus ook een aantal tranen gevloeid. We konden niet te lang meer met ze knuffelen want ze hadden de dag erna weer examens. Een aantal tranen verder zijn we weer terug gegaan naar de “Circle of life school” en was het ook voor ons tijd om naar bed te gaan, want we moesten de volgende morgen weer vroeg op voor een lange reis richting Cape Coast.
Dikke knuffels voor alle ouders, familie, vrienden en kennissen van de hele Ghana groep!
-
18 Juli 2014 - 23:30
Frank:
Lieve lieve Suus!
Mooi om al deze verhalen te lezen! Ik zit niet graag achter de computer, maar dit vindt ik wel heel leuk om te lezen! Ik ben blij dat je het naar je zin hebt, je hebt helaas mijn succes-wens-sms niet meer ontvangen bij vertrek, was 3 minuten te laat met versturen.... Maar gelukkig weet ik toch dat het allemaal goedkomt, zoals ik nu ook lees.
Leuk dat de hockeyspullen al met veel plezier gebruikt zijn! Goed geregeld toppertje!
Het welpenkamp was leuk, maar naar mijn idee niet compleet zo zonder jou! Ik mis je Suus!
Ik wens jullie nog een paar hele leuke dagen toe en ik verheug me op woensdag! Dikke knuffel voor Suus!
Frenz -
18 Juli 2014 - 23:37
Mark:
Lieve Pleun,
Geniet de komende daagjes maar extra hard, voor dat je het weet ben je weer in het bloedwarme Nederland .
Weet je trouwens wat er vandaag 3 maanden geleden gebeurde?! Hihi♥
Veel plezier de komende dagen, ik verheug me op Woensdag!
Liefs Mark
-
18 Juli 2014 - 23:50
Paul En Lia:
HALLO ALLEMAAL.
Weer een mooi blog ,we gaan ze straks missen.
Wat een mooi idee om de voedselpakketten rond te delen op de laatste dag bij HANUKKAH. en nog even een avontuur door het AFRICAANSE land mee te nemen .
Jullie hebben veel goeds gedaan,daar in Africa.
GEWELDIG.
vanavond selma gezien met de vierdaagse ze heeft het gehaald toppie.
voor nu trusten en nog een paar mooie dagen op CAPE COAST.
Jillin lieverd geniet nog van het Afrikaanseland en,maak maar veel foto,s.
dikke kus van ons en een poot van bootz.
-
19 Juli 2014 - 00:03
Noelle En Eugene:
Hallo lieve Ghana toppers'
Dit is misschien wel de zwaarste dag van het hele project geweest eerst het uitdelen van de voedselpakketten en dan het zware afscheid ik krijg ook al tranen in mijn ogen als ik mij er al een voorstelling van maak laat staan als je daar de kindjes in de ogen moet kijken.
Maar lieve schatten jullie hebben een mooi steentje bijgedragen aan de liefde die die kindjes zo hard nodig hebben en nu is het even loslaten om alles laten te bezinken GOED WERK MAKKERS!!!!!!!!!!!!!!!!
Zo nu alles even recapituleren en nog even genieten op het strand jullie hebben verdient.
Ik verheug mij op woensdag om jullie allemaal weer gezond en wel terug te zien en allemaal een welverdiende knuffel te geven.
En Fem ik verheug me erop om je weer lekker om me heen te hebben ik kan niet wachtennnnnnnnnnnnnnnn kus mam en pap en Mickey
groetjes uit het warme Heerlen -
19 Juli 2014 - 00:08
Noelle Denie:
O ja en Stan hoe vertederend die foto van jou met dat kindje in je armen aandoenlijk gewoon zo te zien word jij een goede vader ben trots op je
groetjes noelle -
19 Juli 2014 - 00:08
Noelle Denie:
O ja en Stan hoe vertederend die foto van jou met dat kindje in je armen aandoenlijk gewoon zo te zien word jij een goede vader ben trots op je
groetjes noelle -
19 Juli 2014 - 06:09
Sandra Van Graven-Rugl:
Hallo allemaal,
Dat was een heftige laatste dag! Ik denk dat niemand zich hier kan voorstellen hoe erg het ze daar hebben. Het zal ook wel even duren voordat jullie het verwerkt hebben. Maar des te trotser kunnen jullie op jezelf zijn dat je een steentje bij hebt kunnen dragen aan de toekomst van de kinderen van Hanukka. Hopelijk krijgen zij een betere toekomst. Geniet de laatste dagen in Ghana aan het strand en van de uitstapjes ;) .
Groetjes aan allemaal en een Heeeele dikke knuffel aan Minou . -
19 Juli 2014 - 08:40
Trudi:
stil... word ik van deze blog. Wat mooi om de voedselpakketten op deze manier uit te delen, heerlijk zo over de modderpaden en wat zullen jullie weer veel indrukken hebben opgedaan! Tja afscheid nemen is echt niet leuk en dat geld hier zeker voor beide kanten. Wat lief dat ze die voet/hand afdrukken hebben gemaakt! sterkte met het vertrek... maar geniet vooral van de laatste dagen!! Trudi -
19 Juli 2014 - 09:47
Diana:
Hallo allemaal,
Mooi geschreven verhaal je kan het bijna voelen hier en zoals belana weet komen bij mij de traantjes nogal snel en bij dit blog was dat het geval.
Ik zie jullie voor me op die jeeps in dat warme stoffige land. Rijdend Naar al die kinderen die letterlijk niet weten of ze die dag iets kunnen eten. Maar ook afhankelijk van de goedheid van anderen om medische hulp te kunnen krijgen.
Daarna nog de afscheidsfeestjes wat zal dat zwaar zijn geweest.
Diep respect voor jullie allemaal.
Groetjes Diana Marcel en mika -
19 Juli 2014 - 09:56
Brigitte Reulen:
Super mooi verhaal weer vanuit Ghana jullie hebben goed werk gedaan nog even en jullie komen weer terug ik denk dat heel veel mensen blij zijn als jullie weer heelhuids op Nederlandse bodem staan ik incl geniet nog maar een paar dagen van alles wat hier niet is en daar wel en tot gauw lieve kip ik mis je je Tante ........................Brigitte
-
19 Juli 2014 - 09:59
Petra, Axel En Ruben:
Lieve allemaal,
ECHTE KANJERS zijn jullie!
Jullie hebben allemaal een ongelooflijk waardevolle prestatie geleverd; ik weet zeker dat jullie straks thuis hier echt veel over zullen nadenken en dat jullie deze herinneringen voor altijd zullen blijven meedragen op een heel positieve manier. Mooi hoor!
En nu loslaten ..... en " gaan met die banaan" Heerlijk de laatste vrije dagen nog wat extra vakantiegevoel opsnuiven. Meer dan dik verdiend!
Het land nog wat verkennen en strandplezier maken. Geweldig om zo te kunnen afsluiten.
GENIETEN .......
Ook wij zitten op dit moment in een " Ghana-temperatuur" ; zo rond de 34 graden gaat het vandaag wel worden; dus als jullie terugkomen dan hoeven jullie in ieder geval al niet meer te wennen, dat scheelt.
Maak er nog maar een paar super relaxte dagen van; veel plezier en wij kijken nu toch wel uit naar jullie thuiskomst.
Eeltje; ben blij om je straks weer eens lekker te knuffelen (en een beetje te vervelen zo nu en dan) komt er weer wat leven in de hut. Wij kijken uit naar woensdag ... see you XXXXXX
-
19 Juli 2014 - 10:12
Maurice En Martine:
Wat geweldig dat jullie dit hebben mogen meemaken om die voedselpakketen te mogen uitdelen en jullie met eigen ogen hebben gezien en evaren hoe de mensen daar leven. Wij hadden dit wel in de reportage gezien en hoopten wel dat jullie dit mochten mee maken, maar als dat dan ook gebeurd, dan is dat natuurlijk een ervaring om nooit te vergeten.
Wij kunnen ons voorstellen dat het afscheidnemen zwaar is gevallen.Alle indrukken die jullie hebben op gedaan gaan nu langzaam bezinken. Neem de tijd en geniet van jullie vrije dagen.
groetjes
Maurice, Martine, Niels en Joris
-
19 Juli 2014 - 10:37
Liliane:
Dat er tranen hebben gevloeid is logisch want zelfs bij t lezen van jullie verhaal gebeurd dit al!
En wat n verschil toch? Zij ontvangen een pakket in de rimboe en jullie een lekkere maaltijd bij terugkeer. Als je daarover nadenkt word je ook koud van binnen, toch?
Maar ik denk dat deze dag je nog meer gebracht heeft waar je naar zocht, hè Susan?
En Susie, neem aan dat je ook je gele lampje heb achter gelaten, goed plan. Gaan we bij thuiskomst gewoon n nieuwe bestellen want is n project waarbij n gezin in africa er een ontvangt als je er een koopt, dus dan kunnen we het nogmaals doen, oké?
En nu weer langzaam afschakelen allemaal en genieten van een stukje vakantie. Dubbel en dwars verdiend, toppers!
Susie, ben blij als het woensdag is, ook al gun ik je dit van harte.
Ik moet ook echt afkikken, want t is superstil in huis, zo zonder ook maar een van onze kids. En dan te bedenken dat t pas zaterdagmorgen is, HA, HA!
Dikke knuffel voor Susan en voor allemaal Bey, Bey.
Groetjes uit een tropisch Arensgenhout.
Liliane
-
19 Juli 2014 - 12:24
John & Lean:
Een indrukwekkende blog; een emotionele dag! Een dag vol blijdschap, maar ook verdriet. Het blog lezend zien we beelden voor ons zoals we die in de reportage over Hanukkah op TV hebben gezien. Arme mensen, trotse mensen, die in armoede leven en hulp kunnen gebruiken.
Jullie geven die hulp. Jonge mensen die in hun gele of groene T-shirts echt iets betekenen voor die kinderen en mensen daar.
We zijn trots op deze groep, wat jullie daar doen en betekenen voor de mensen. We zijn ook zo benieuwd naar de film, de foto's en zeker ook de verhalen. De blogs zijn indrukwekkend, maar de verhalen zullen nog veel meer detail en emotie toevoegen.
Super leuk dat Belana gisteravond nog belde; de hele familie heeft meegeluisterd naar de verhalen van Belana aan de telefoon. Wij hopen dat jullie nog een leuke tijd aan de kust hebben, maar eerlijk gezegd zijn wij, net als alle anderen, toch weer heel erg blij als het woensdag is en Belana weer echt kunnen knuffelen. Nog een paar dagen, dan zien we elkaar weer! Nog feel plezier aan het strand en tijdens de uitstapjes!
xoxoxoxo Belana xoxoxoxo -
19 Juli 2014 - 13:29
Josje En Liesje, De Buurtjes Van Om De Hoek:
Hoi Belana en de rest.
Heel hartelijk bedankt voor de lieve kaart uit Ghana, met alle namen van de groepsleden.
Wij vinden het echt SUPER, dat jullie zo'n goed werk daar doen en daarmee veel levenservaring op doen.
Om het niet alleen van o.a. de TV en de overige media te vernemen, maar om het zelf te ervaren, is veel moed voor nodig.
Dit is een schat van waarde voor jullie verdere leven.
Maar vooral geniet er ook van.
Voor al de kinderen daar in Ghana veel goeds een hele dikke knuffel van Josje en Liesje
Belana voor jou en de rest, heel veel liefs, een dikke knuffel en een behouden thuiskomst.
Josje en Liesje
-
19 Juli 2014 - 16:59
Liliane:
Hallo Ghanagangers,
Sorry, maar hier even alleen een berichtje voor Susan.
Kan niet wachten tot je thuis bent, Susie: Proficiat en een HEEEEEEEEL dikke KUS en KNUFFEL, want je bent officieel aangenomen bij Geneeskunde Maastricht.
Net de uitslag van de loting ontvangen en alle acties die je moest doen voor je afgerond.
Super toch?
Heb ook nog met moeder Elian gebeld, ivm ruilbeurs.
Maar helaas Elian totaal uitgeloot en dit is ook weer goed bericht want je moeder heeft je dus weer gelijk ingeschreven voor Biomedische Wetenschappen, tweede loting.
Dus Susan en Elian, misschien zitten jullie volgend studiejaar toch weer in dezelfde college's. Nu dus hopen dat Elian er bij Biomedische Wetenschappen inkomt.
En ..... als die mama's er toch niet waren??????
Kus van mama -
19 Juli 2014 - 17:23
Susanne:
Hallo allemaal,
Wij willen jullie bedanken voor de Ghana-kaart.
De postzegels zijn erg mooi. Wat goed dat jullie de mensen in Ghana zo blij hebben kunnen maken.
Goede reis en geniet van jullie laatste dagen.
Veel liefs en knuffels voor Pleun.
Papa, mama en Britt. -
19 Juli 2014 - 18:57
Petra / Mama Sieben:
Jaaaaaaaa Eeltje; ik ben flink voor je bezig geweest.
Ik heb heel wat te vertellen als je thuiskomt!!! Jonge, jonge ... ik kan beter zelf weer gaan studeren; ben nu helemaal op de hoogte maar het heeft wat zweetdruppeltjes in huize Sieben-Luijten gekost.
Heb extra het zwembadje weer opgezet anders had ik niet geweten hoe af te koelen ( en af te schakelen ) van al dat geregel.
Mama van Suusje heeft me her en der toch nog even goede raad gegeven want met 4 studerende kinderen ben je toch al aardig ervaringsdeskundige.
Inderdaad gaat Geneeskunde NIET lukken - helemaal compleet,niet mis te verstaan, jammer genoeg, ze zijn niet goed wijs ( wie wil jou nou niet ) UITGELOOT!!!
Dus meteen actie genomen en direct ingeschreven voor de 2de lotingsronde BioMedische Wetenschappen Maastricht. En nu met z'n allen duimen ... misschien een extra Ghana-dansje voor " Good Luck" ??? Of richting medicijnman voor het juiste middeltje ???
We houden goede moed en gaan hopelijk door voor de volgend ronde ......
Ook ben ik nog bij de RWTH geweest ... alles is ingeleverd .... dat loopt dus ook.
Maar het mooiste wat ik nog mee heb gemaakt is dat ik nog terug ben moeten gaan naar Sintermeerten want ... let op!!! ... je diploma ( cijferlijst ) was niet op orde .... er stond namelijk niet op dat je officieel geslaagd bent maar dat je was " aangemeld" voor het eindexamen !
Echt Eeltje ; daar zakt je toch letterlijk de broek van af ...
Hele dikke fout dus ... gelukkig ( slim als ik ben - grapje ha ha ) had ik het ontdekt maar ook dat heeft mij weer zowat een halve dag gekost om recht te breien.
Zo zie je maar dat ik de afgelopen 2 weekjes ook al wat avonturen achter de rug heb.
Nou; dan ben je weer even bijgepraat.
Je begrijpt ... als je terug komt heb ik dringend vakantie nodig ... maar gelukkig ben je deze reis volgens mij wat handiger geworden ... dat helpt vast en zeker!!
Lieve Schat; ik kijk uit naar woensdag; wat zal ik blij zijn je weer te zien en lekker te knuffelen.
En die opleiding; die gaat absoluut ook wel lukken! Wij zijn niet zo snel onder een hoedje te vangen; denk maar aan al die kindjes in Ghana, die hebben vaak niet eens de kansen welke jullie wel allemaal krijgen. Ook dat zet ons weer met twee beentjes op de grond.
Belangrijkste is dat je lekker blij en gezond in je ( nu denk ik wel al wat bruinere ) vel zit.
De rest komt allemaal goed.
Ich bin zo trots op dich; love you , dieke knoevel en tot goonsdig.
Dien mamke.
-
19 Juli 2014 - 19:29
Pierre, Mireille, Laura, Gianluca En Snowke.:
Hé leevekes,
Wat een tranentrekker was dit blog! Mooi en emotioneel werk voor jullie op toch zo'n jonge leeftijd! Dit zullen jullie nooit meer vergeten, die uitdrukkingen op de gezichten van die arme mensen.
En na nog een heftig afscheid van alle lieve mensen en kiendjes in Hanukkah op naar een welverdiende kleine "bezinningsvakantie". Even weer bijkomen van alle ervaringen. ...
Heel veel plezier, en maak er nog een paar mooie dagen van samen!
Poeske, vandaag zonder Loulou en Laura!! Maaaar we hebben een nieuwe logé, Julian!
Hij blijft vannacht (hopelijk) slapen. We hebben het zwembad opgezet dus die twee (GL) hoor je niet!
Nou ja, je weet hoe ze zijn..... hahahaha. ...
Hele goede reis naar Cape Coast en nog 4 nachtjes slapen...
We tellen met je af.
Dikke poene vaan us allemoal.
Pap, mam & Co xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
