Onze maatschappelijke stage
Blijf op de hoogte en volg Sintermeertencollege
10 Juli 2014 | Ghana, Sunyani
Voor mij (Kenia) en Stef was het vandaag een hele korte nacht.. Om half 5 ’s morgens ging de wekker terwijl we pas rond half 12 in bed lagen omdat Nederland moest voetballen. Helaas verloren :(
Ik had de wekker gezet omdat Stef geen wekker bij zich had. Terwijl ik naar de (jongens)kamer liep om Stef wakker te maken , kwam ik niet binnen, omdat ze de kamer hadden afgesloten.
Ik heb aangeklopt en gelukkig werd Stef wakker maar ook andere jongens. Maar ja, kan ik niks aan doen! Hahaha
Toen we klaar waren dachten we dan eindelijk naar he weeshuis te kunnen gaan want om 5 uur moesten we daar helpen. We zouden vandaag de huismoeders helpen met de baby’s wassen. Maar terwijl we de school wilden uitlopen bleek de poort ,bij de uitgang van het schoolgebouw, ook afgesloten te zijn dus konden we daar niet door naar buiten. Jos had ook geen sleutel dus zijn we weer terug naar bed gegaan.
Rond half 7 werd ik ineens wakker gemaakt door Stef want de poort was inmiddels open en konden we dan eindelijk naar het weeshuis.
Toen we daar aankwamen waren de baby’s al gewassen maar we konden wel nog wat spelen met de andere kinderen. Die waren ook al allemaal wakker want ze moesten zich klaarmaken voor school.
We hebben de kinderen geholpen met aankleden. Toen ze klaar waren werden ze opgehaald met een auto om naar school te gaan. Als laatste werden de kinderen met een beperking gebracht.
Ik, Stef en Jos mochten mee in de auto om die kinderen naar school te brengen. We zaten niet in de auto maar achter op de pick-up. Dat was echt super leuk!
Toen we bij de school aankwamen kregen we toch alle drie een brok in de keel.
De school zag er best mooi uit maar het lokaaltje van de gehandicapte kinderen zag er zielig uit. De ramen waren bedekt met gaas en het was er heel donker.
We mochten ook naar binnen om een kijkje te nemen. Er stonden geen tafels, en er was weinig licht. De juf liep ook rond en was nier echt vriendelijk tegen haar 6 leerlingen. Zij liep rond met een stokje in haar hand wat ze gebruikt om de kinderen te slaan. Dat is hier in Ghana heel gewoon, behalve op de nieuwe school waar wij nu aan het werken zijn. Dit word de eerste school in Ghana waar een docent zijn leerlingen niet mag slaan
Kort samengevat: Een klein leeg somber lokaaltje.
Op dat moment drong het eigenlijk pas echt tot me door dat de kinderen met een beperking hier niet echt worden geaccepteerd in Ghana. Natuurlijk wel in Hanukkah daar kunnen ze gewoon vrij rondlopen en kruipen.
Op de terug weg naar Hanukkah mochten Stef en ik van de chauffeur, die beloofd had heel rustig te rijen, achter op de pick-up staan, iedereen zwaaide naar ons en we hebben ons kapot gelachen.
Toen we weer aankwamen bij Hanukkah hebben we nog eventjes met de kleinste kindjes gespeeld.
Het was een hele leuke en leerzame ochtend!
Ik had de wekker gezet omdat Stef geen wekker bij zich had. Terwijl ik naar de (jongens)kamer liep om Stef wakker te maken , kwam ik niet binnen, omdat ze de kamer hadden afgesloten.
Ik heb aangeklopt en gelukkig werd Stef wakker maar ook andere jongens. Maar ja, kan ik niks aan doen! Hahaha
Toen we klaar waren dachten we dan eindelijk naar he weeshuis te kunnen gaan want om 5 uur moesten we daar helpen. We zouden vandaag de huismoeders helpen met de baby’s wassen. Maar terwijl we de school wilden uitlopen bleek de poort ,bij de uitgang van het schoolgebouw, ook afgesloten te zijn dus konden we daar niet door naar buiten. Jos had ook geen sleutel dus zijn we weer terug naar bed gegaan.
Rond half 7 werd ik ineens wakker gemaakt door Stef want de poort was inmiddels open en konden we dan eindelijk naar het weeshuis.
Toen we daar aankwamen waren de baby’s al gewassen maar we konden wel nog wat spelen met de andere kinderen. Die waren ook al allemaal wakker want ze moesten zich klaarmaken voor school.
We hebben de kinderen geholpen met aankleden. Toen ze klaar waren werden ze opgehaald met een auto om naar school te gaan. Als laatste werden de kinderen met een beperking gebracht.
Ik, Stef en Jos mochten mee in de auto om die kinderen naar school te brengen. We zaten niet in de auto maar achter op de pick-up. Dat was echt super leuk!
Toen we bij de school aankwamen kregen we toch alle drie een brok in de keel.
De school zag er best mooi uit maar het lokaaltje van de gehandicapte kinderen zag er zielig uit. De ramen waren bedekt met gaas en het was er heel donker.
We mochten ook naar binnen om een kijkje te nemen. Er stonden geen tafels, en er was weinig licht. De juf liep ook rond en was nier echt vriendelijk tegen haar 6 leerlingen. Zij liep rond met een stokje in haar hand wat ze gebruikt om de kinderen te slaan. Dat is hier in Ghana heel gewoon, behalve op de nieuwe school waar wij nu aan het werken zijn. Dit word de eerste school in Ghana waar een docent zijn leerlingen niet mag slaan
Kort samengevat: Een klein leeg somber lokaaltje.
Op dat moment drong het eigenlijk pas echt tot me door dat de kinderen met een beperking hier niet echt worden geaccepteerd in Ghana. Natuurlijk wel in Hanukkah daar kunnen ze gewoon vrij rondlopen en kruipen.
Op de terug weg naar Hanukkah mochten Stef en ik van de chauffeur, die beloofd had heel rustig te rijen, achter op de pick-up staan, iedereen zwaaide naar ons en we hebben ons kapot gelachen.
Toen we weer aankwamen bij Hanukkah hebben we nog eventjes met de kleinste kindjes gespeeld.
Het was een hele leuke en leerzame ochtend!
-
10 Juli 2014 - 19:00
Trudi:
OOO wat jammer dat jullie het wassen van de baby's zijn misgelopen, maar verder inderdaad een leerzame ochtend. Wat vreselijk zeg zo'n schooltje dat kunnen we ons hier toch echt niet meer voorstellen ... maar ja heel vroeger was het hier niet veel anders. Gaaf om achter op de pick up te staan! En kinderen met een beperking zijn bij ons toch wel een stuk beter af al is het hier ook nog niet optimaal. Nouik ben er van overtuigd dat het een leerzame ochtend is geweest. Maar wat ik niet begrijp waarom is de slaapkamer van de jongens op slot??? ;-)
geniet er maar lekker van allemaal, Trudi. -
10 Juli 2014 - 19:06
Debbie En Fred:
Hallo kanjers!
Van ons mogen jullie nog veel meer stukjes schrijven met z'n allen, en plaats er vooral lekker veel foto's bij :) We genieten keer op keer van jullie verhalen, en kijken al weer uit naar jullie volgende verslag.
Wat sneu voor die arme kindjes dat ze zo'n sober leslokaaltje hebben...gelukkig werken jullie er allemaal aan mee zodat ze in de Circle of Life school een fijne leeromgeving krijgen. Daar mogen jullie echt trots op zijn!
En voor onze lieve Romée, wat een mooie foto van jullie gisteren <3 We hopen dat je genoeg foto's van iedereen en alles om je heen maakt zodat je ons er later alles over kunt vertellen. We verheugen ons er nu al op! Pap vraagt steeds of er nog nieuws is, en springt zelfs als hij al ligt te slapen meteen uit bed als ik zeg dat er weer een nieuw verslag of foto's door jullie zijn geplaatst. XOXOXOX en geniet er maar van...want...de tijd vliegt...morgen zijn jullie al een week van huis! -
10 Juli 2014 - 21:27
Guy:
Toch knap dat jullie zo vroeg zijn opgestaan na het late voetbal kijken (knap hoor Stef ;-). Het klinkt inderdaad of jullie een belangrijke ervaring hebben gehad. Prachtig om elke dag jullie ervaringen te lezen. Ik verheug mij er iedere dag op.
-
10 Juli 2014 - 22:44
Noelle Denie:
hallo Stef en Kenia
Wat een ervaring zeg maar het is ook weer goed te horen dat in Hanukkah een paar kilometer verder de gehandicapte kindertjes het wel goed hebben dit bewijst maar weer dat donatie weer heel belangrijk is en vooral het vrijwilligers werk wat jullie nu doen.
Ik blijf het maar zeggen ik ben zo trots op jullie en maak er een mooie onvergetelijke tijd van.
groetjes aan alle kanjers, Noelle
-
10 Juli 2014 - 23:02
Pierre, Mireille, Laura, Gianluca En Snowke.:
Hé Poeske, en natuurlijk alle andere Ghana gangers,
Wat een verhalen weer zeg!!We smullen ervan. Krijgen zelf steeds leuke reacties van familie, vrienden (zelfs uit Spanje van Bert en Mireille, en uit Aruba van Ruben en Carmen.
Papa krijgt altijd een email 's nachts als er weer een blog geplaatst is, dus 's morgens zitten we samen voor de computer.....
Het weer de laatste 3 dagen was zeeeer triest hier. Tijdens de eerste 2 kon je ook een regendouche nemen, zoals Kenia omschreef in haar blog. En vandaag was hier volgens mij 100% luchtvochtigheid, en kon je je een beetje voorstellen hoe het bij jullie is..., enorme waardering hoe jullie daarin je werk doen hoor.
Gianna, wij kunnen ons heeeel beeldend voorstellen hoe jij "gereageerd" hebt op Coco en de salamander!!!
Dat arme dier heeft nu zelf een trauma voor zijn hele leven, hahaha. En hoe groot was Coco, en had die ook nog haartjes op zijn pootjes,......???
Vandaag heeft Laura haar rapport opgehaald, en ze had mooie punten! Ze mist 's nachts je gedraai in bed, en overdag is het erg stil boven op zolder, zegt ze. Gianluca is vandaag op schoolreis naar Toverland geweest. Was erg leuk zei hij. 6 keer in de Troy en 10 keer in de Motertjes. Je weet wel hoe hij is.
Morgen weer een emotionele dag voor hem, afscheid van de basisschool, vriendjes EN meester Pim.
Nog heel veel plezier voor allemaal, en knoevel mich die kiendjes mer eens lekker...
Pas op voor de wilde diertjes!!
Nach nach xxxxx, love you
-
10 Juli 2014 - 23:26
Paul En Lia:
Hallootjes.
Weer een mooie blog, wat zien jullie toch veel, maar nu ook minder fijne dingen ,wel fijn om te weten dat in Hannukha de gehandicapte kindjes het wel goed hebben. hopelijk is er straks in het schooltje dat jullie nu zo mooi verven ,ook plaats is voor deze groep kindjes.
Jillin een poot van Bootz n een hele dikke knuff van pap en mam. en oma .
-
10 Juli 2014 - 23:47
Louise & Carin:
Hallo Ghanagangers en in het bijzonder Jillin,
Wat gaat de tijd toch vlug............net realiseerden we ons dat jullie vorige week nog aan de vooravond stonden van deze nu al indrukwekkende reis. Inmiddels is er al weer een week voorbij. Wat zullen jullie al veel indrukken opgedaan hebben en wellicht al eens gedacht hebben dat wij het in nederland nog lang zo slecht niet hebben. Ook al klagen we soms steen en been.
We lezen tussen de regels door dat de sfeer er goed in zit en dat is mooi. Mooi om SAMEN dit te beleven en het zal zeker een onuitwisbare indruk bij jullie achterlaten.
Dan nu even naar jou Jillin, sinds wanneer draag jij ketels op je hoofd. Als het met de nieuwe studie niet zo wil vlotten, wat we natuurlijk niet hopen kun je altijd nog naar het circus, haha.
Goed, hoe vlot het met de kluswerkzaamheden.............hier gaat het goed. Morgen breken we de keuken af en kunnen we niet meer koken. zaterdag wordt de vloer onder onze voeten weggehaald......jouw papa en mama vangen ons goed op en nemen ons twee dagen in de kost. Tja dat gaat nu wel als jij toch elders eet.
Lieverd, nog heel veel plezier daar, geniet en maak vooral veeeeeel en mooie foto's.
groetjes van jouw klussende tantes oet Gebrook in de buurt van ut Kastieel!!!
-
11 Juli 2014 - 09:41
Diana En Marcel:
Hallo allen,
Oei dit verhaal hakte er eventjes in. Ik werk hier in Nederland met kinderen met een beperking het raakt me dat in deze landen net deze kinderen nog worden weg gestopt in een donkere kamer. Terwijl we hier in Nederland inmiddels weten dat net het buiten zijn en het stimuleren met materialen van belang is net als persoonlijke aandacht.
Ik hoop dat door de komst van julliehun wereld wat groter wordt.
Diana -
11 Juli 2014 - 21:07
Ouders Kenia:
hey lieve allemaal
wat geweldig om te lezen hoe hard jullie daar aan het werk zijn, maar wat heftig als je dan ook weer leest dat de kinderen in Ghana nog steeds geslagen worden, weer een reden erbij om zo snel mogelijk het schooltje klaar te hebben, zodat alle kinderen in het weeshuis zorgenloos en blij naar school kunnen gaan wij hier in Voerendaal zijn heel trots op jullie!!!!!!!
Lieve Kenia ik heb je geprobeerd om je via Jos te bereiken maar ik denk dat de berichtjes niet zijn overgekomen, meneer Braun heeft een bespreking gehad om evt duits te laten vallen voor aarderijkskunde maar alle docenten vinden dat jij gemakkelijk allebei kunt doen ,dus niets laten vallen , maar heb wel jou toestemming nodig, ik moet het voor maandag weten, dus lieverd als je dit leest graag een berichtje terug.
voor iedereen een dikke knuffel van de Borenburg en lieve Kenia wij houden van je en zijn ongelooflijk trots op je -
13 Juli 2014 - 23:29
Chantal:
Wat een mooie verhalen. Wel bijzonder dat jullie de baby's mochten wassen (ookal is het niet helemaal gelukt). De foto's maken jullie verhaal heel voorstelbaar! Super wat jullie daar doen!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
